Budowa oraz własności rękawic dzianinowych i tkaninowych
Budowa oraz własności rękawic dzianinowych i tkaninowych
Rękawice dzianinowe - w zależności od materiału i wykonania - mogą być przeznaczone do różnego rodzaju zadań:
- Rękawice wykonane z poliamidu i/lub poliestru stosuje się w przemyśle motoryzacyjnym oraz przy lekkich pracach montażowych i porządkowych,
- Rękawice bawełniane stosowane są w pracach monterskich i sortowniczych,
- Rękawice stylonowe mogą znaleźć zastosowanie m.in. w przemyśle spożywczym przy kontakcie z żywnością (proces patroszenia drobiu, porcjowanie mięsa itp.),
- W wypadku ryzyka przecięcia skóry (przemysł samochodowy, szklarski, elektroniczny) stosuje się rękawice dziane z Kevlaru®(nazwa zastrzeżona DuPont®)/przędzy Twaron®(nazwa zastrzeżona Teijin Aramid).
Tabela własności materiałów tkaninowych i dzianinowych
Materiał | Wytrzym. na ścieranie przy różnych grubościach włókna | Wytrzymałość na rozciąganie cN/dtx | Rozciągliwość % | Wytrzymałość mokra w % wytrzymałości suchej | Absorpcja wilgoci w % 65% RF |
---|---|---|---|---|---|
Bawełna | wysoka | 3-4 | 6-10 | 105-115 | 8 |
Wełna | średnia | 1-2 | 25-35 | 75-85 | 15 |
Wiskoza | średnia | 2-2,5 | 15-25 | 50-60 | 13 |
Akryl | wysoka | 3-4 | 20-40 | 90-95 | 1,5 |
Poliester (Terylen) | wysoka | 4-5 | 20-40 | 95-100 | 0,5 |
Poliamid (Nylon) | bardzo wysoka | 5-8 | 20-40 | 90-95 | 4 |
Nomex® | bardzo wysoka | 4-5 | 15-20 | 90-95 | 4,5 |
Kevlar® / Twaron® | najwyższa* | 20-25 | 2-5 | 90-95 | 3 |
Wyjaśnienie: cN-Newton, drx - masa (w gramach) na 10.000 m włókna, RF - wilgotność względna, *) najwyższa z prezentowanych w tabeli
UWAGA: Nylon wykazuje większą trwałość od poliestru, natomiast materiał Cordura® jest co najmniej dwa razy trwalszy od nylonu oraz trzy razy bardziej wytrzymały w porównaniu do poliestru.
Rękawice dzianinowe mogą być stosowane również jako wkłady do innych rękawic, zapewniając dodatkowe własności: ocieplające, antyprzecięciowe, chroniące przez wysoką temperaturą itp.
Rodzaje splotów stosowane w produkcji rękawic dzianinowych i tkaninowych
Należy pamiętać, że o właściwościach produktu końcowego decydują zarówno własności włókna surowcowego, jak również sposób łączenia włókien.
Podstawowe rodzaje splotów tkackich:
- prosty - najprostszy rodzaj splotu. Charakteryzuje się wytrzymałością.
- twill - charakteryzuje się przestrzenną strukturą uzyskaną dzięki specjalnemu diagonalnemu przeplotowi włókna. Ze względu na charakterystykę procesu tkania, posiada przednią i tylną stronę.
- satyna - charakteryzuje się dużą gładkością i połyskliwością. Uzyskany materiał sprawia wrażenie bardzo miękkiego a zarazem wytrzymałego.
Podstawowym rodzajem splotu dziewiarskiego jest trykot. Powstaje gdy nić tworzy otwarte lub zamknięte oczka w dwóch sąsiednich kolumienkach przechodząc w poszczególnych rządkach.
Popularne rodzaje trykotu to:
- Trykot gładki - bez różnic pomiędzy prawą a lewą stroną - powierzchnia mało rozciągliwa,
- Utkanie belkowe - zapewniające wysoką rozciągliwość, stosowane w ściągaczach,
- Interlock - dwie utkane razem powierzchnie ściągaczowe, ścisłe i mniej rozciągliwe w porównaniu do utkania belkowego,
- Frotte - zastosowanie dwóch nitek w każdym oczku, w tym jednej dłuższej tworzącej pętelkę.
Właściwości izolacyjne zależą od wyglądu włókna i objętości powietrza. Tkaniny zawierają 60-70% powietrza, trykot 80-90%.