Budowa oraz własności rękawic dzianinowych i tkaninowych

Rękawice dzianinowe - w zależności od materiału i wykonania - mogą być przeznaczone do różnego rodzaju zadań:

Rękawice wykonane z poliamidu i/lub poliestru stosuje się w przemyśle motoryzacyjnym oraz przy lekkich pracach montażowych i porządkowych,
Rękawice bawełniane stosowane są w pracach monterskich i sortowniczych,
Rękawice stylonowe mogą znaleźć zastosowanie m.in. w przemyśle spożywczym przy kontakcie z żywnością (proces patroszenia drobiu, porcjowanie mięsa itp.),
W wypadku ryzyka przecięcia skóry (przemysł samochodowy, szklarski, elektroniczny) stosuje się rękawice dziane z Kevlaru®(nazwa zastrzeżona DuPont®)/przędzy Twaron®(nazwa zastrzeżona Teijin Aramid).

Tabela własności materiałów tkaninowych i dzianinowych

Materiał	Wytrzym. na ścieranie przy różnych grubościach włókna	Wytrzymałość na rozciąganie cN/dtx	Rozciągliwość %	Wytrzymałość mokra w % wytrzymałości suchej	Absorpcja wilgoci w % 65% RF
Bawełna	wysoka	3-4	6-10	105-115	8
Wełna	średnia	1-2	25-35	75-85	15
Wiskoza	średnia	2-2,5	15-25	50-60	13
Akryl	wysoka	3-4	20-40	90-95	1,5
Poliester (Terylen)	wysoka	4-5	20-40	95-100	0,5
Poliamid (Nylon)	bardzo wysoka	5-8	20-40	90-95	4
Nomex®	bardzo wysoka	4-5	15-20	90-95	4,5
Kevlar® / Twaron®	najwyższa*	20-25	2-5	90-95	3

Wyjaśnienie: cN-Newton, drx - masa (w gramach) na 10.000 m włókna, RF - wilgotność względna, *) najwyższa z prezentowanych w tabeli
UWAGA: Nylon wykazuje większą trwałość od poliestru, natomiast materiał Cordura® jest co najmniej dwa razy trwalszy od nylonu oraz trzy razy bardziej wytrzymały w porównaniu do poliestru.

Rękawice dzianinowe mogą być stosowane również jako wkłady do innych rękawic, zapewniając dodatkowe własności: ocieplające, antyprzecięciowe, chroniące przez wysoką temperaturą itp.

Rodzaje splotów stosowane w produkcji rękawic dzianinowych i tkaninowych

Należy pamiętać, że o właściwościach produktu końcowego decydują zarówno własności włókna surowcowego, jak również sposób łączenia włókien.

Podstawowe rodzaje splotów tkackich:

prosty - najprostszy rodzaj splotu. Charakteryzuje się wytrzymałością.
twill - charakteryzuje się przestrzenną strukturą uzyskaną dzięki specjalnemu diagonalnemu przeplotowi włókna. Ze względu na charakterystykę procesu tkania, posiada przednią i tylną stronę.
satyna - charakteryzuje się dużą gładkością i połyskliwością. Uzyskany materiał sprawia wrażenie bardzo miękkiego a zarazem wytrzymałego.

Podstawowym rodzajem splotu dziewiarskiego jest trykot. Powstaje gdy nić tworzy otwarte lub zamknięte oczka w dwóch sąsiednich kolumienkach przechodząc w poszczególnych rządkach.

Popularne rodzaje trykotu to:

Trykot gładki - bez różnic pomiędzy prawą a lewą stroną - powierzchnia mało rozciągliwa,
Utkanie belkowe - zapewniające wysoką rozciągliwość, stosowane w ściągaczach,
Interlock - dwie utkane razem powierzchnie ściągaczowe, ścisłe i mniej rozciągliwe w porównaniu do utkania belkowego,
Frotte - zastosowanie dwóch nitek w każdym oczku, w tym jednej dłuższej tworzącej pętelkę.

Właściwości izolacyjne zależą od wyglądu włókna i objętości powietrza. Tkaniny zawierają 60-70% powietrza, trykot 80-90%.